خاطرات عزيز دل مامان و بابا. دلم از بلاگفا خيلي گرفته. سال هاي زيباي كودكي فرزندم كه خاطراتم رو اينجا نوشته بودم همه رو از من گرفت. دل خيلي گرفته بود گفتم با تو آروم مي شم. من الان خيلي خسته ام از صبح سر كار بودم و يه جورايي ديگه انرژي ندارم. خوشحالم كه آخر هفته است و دو روز خونه ام و مي تونم نفسي بكشم. اين چند وقت ان قدر كارمون زياد شده كه وقتي مي رسم خونه شبيه ناله ام. بابا رضا داره تمام تلاششو مي كنه براي ما.

دوستان همراه و مهربون من و ترانه و برنا. تمام تلاشم اینه که ثبت روزانه های فرزندانم رو دور از جوی تشنج زا و انرژی منفی حسودانم انجام بدم . تا بیشتر وقتمو صرف تربیت صحیحشون بکنم نه آموش دیگران. من احساس میکنم خانوادمون از همه چی مهمتره و اصلا دوست ندارم اسیبی بهشون برسه که جبران ناپذیر باشه به خاطر یه سری رفتارهای بچه گانه و پوچ. دیگه از الگو بودن خسته شدم دیگه از متهم شدن به رفتارهایی که ناشی از کم سوادی و بی تجربگیه خسته شدم . دلم نمیخواد بچه هام تو کشو قوس ندونم کاری دیگران درگیر باشند.